• img1
  • img2
  • img3
  • img5
  • img4

Πότε αρχίζει η αγωγή;

ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΑΓΩΓΗ; (Ρώσος ἐπίσκοπος Εἰρηναῖος, τῆς ἐπαρχίας Αἰκατερίνμπουργκ καί Ἰρμπίτσκ, πού ἔζησε στά τέλη τοῦ περασμένου αἰώνα).


ΕΝΑΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ, πού διακρινόταν γιά τήν ἁγιότητα τοῦ βίου του καί τή γνώση τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ἔδωσε ἐντολή κάποτε στόν ὑποτακτικό του: «Ξερίζωσε αὐτό τό δέντρο ἀπό τή γῆ». Καί τοῦ ἔδειξε ἕνα νεαρό φοινικόδεντρο, πού εἶχε ὅμως ἁπλώσει ρίζες βαθειές.


Κάνοντας ὑπακοή στό γέροντα, ὁ ὑποτακτικός ἐπιχείρησε τό ἔργο, ἄλλα, παρ’ ὅλες του τίς προσπάθειες, δέν κατόρθωσε οὔτε νά τό κουνήσει. «Γέροντα», εἶπε, «αὐτό πού μοῦ ζητᾶς νά κάνω, εἶναι τελείως ἀδύνατο!». Τότε ὁ γέροντας τοῦ ἔδειξε ἕνα ἄλλο, τρυφερό δεντράκι, πού ὁ ὑποτακτικός ξερίζωσε ἀμέσως καί χωρίς καμιά ἰδιαίτερη προσπάθεια. Τίποτα δέν μποροῦσε νά κάνει ὁ μαθητής μέ τό δέντρο πού εἶχε ριζώσει γερά, χωρίς κόπο ὅμως τά κατάφερε μέ τό τρυφερό δεντράκι.


Συσχετίζοντας τή διήγηση αὐτή μέ τήν παιδαγωγική, βλέπουμε πώς οἱ γονεῖς εἶναι ἀνίσχυροι μπροστά στά μεγάλα παιδιά, ἄν δέν ἔχουν ἀρχίσει νά ἐνδιαφέρονται γιά τήν ἀγωγή τους ἀπό τήν τρυφερή ἡλικία. Λέει μιά παροιμία: «Ὅπου μικρομάθει, δέ γερονταφήνει». Γι’ αὐτό ὁ σοφός Σειράχ διδάσκει: «Τέκνα σοί ἐστι; παίδευσον αὐτά καί κάμψον ἐκ νεότητος τόν τράχηλον αὐτῶν» (Σοφ. Σειράχ 7:23).


Πολύ λίγοι γονεῖς μποροῦν νά παινευτοῦν γιά τό ὅτι ἔδωσαν σωστή ἀγωγή στά παιδιά τους. Μερικοί μάλιστα, πολύ καλοί καί εὐσεβεῖς οἱ ἴδιοι, ἔχουν παιδιά μέ χαρακτήρα ἐντελῶς ἀντίθετο κι ἀνεπιθύμητο.


Μιά ἀπό τίς βασικές αἰτίες τοῦ φαινομένου αὐτοῦ πρέπει ν’ ἀναζητηθεῖ στούς ἴδιους τούς γονεῖς. Συνήθως πολλοί ἀπ’ αὐτούς εἶναι ἀδιάφοροι γιά τήν ἠθικοθρησκευτική ἀγωγή τῶν παιδιῶν τους, ἤ τόσο τυφλώνονται ἀπό τήν ὑπερβολική γονική ἀγάπη τους, πού δέν θέλουν νά βλέπουν σ’ αὐτά τίποτα τό κακό. Ἀγνοοῦν μάλιστα καί τίς παρατηρήσεις τῶν καλοπροαίρετων ἀνθρώπων. Ἀρνοῦνται ν’ ἀκούσουν τήν ἀλήθεια καί τίς σωστές συμβουλές τους. Καί μόνο ὅταν τά παιδικά ἐλαττώματα γίνουν ἀνυπόφορα καί γιά τούς ἴδιους τους γονεῖς, τότε ἀρχίζουν νά σκέφτονται γιά τή διόρθωση τοῦ γιοῦ ἤ τῆς κόρης. Τότε καταφεύγουν στήν ἀγωγή. Εἶναι ὅμως πολύ ἄργα πιά.


Γι’ αὐτό θεωρῶ ἀπαραίτητο νά σᾶς ἐξηγήσω, γιατί ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν πρέπει ν’ ἀρχίζει ἀπό τή βρεφική ἡλικία.
……………………………………




t>